အခ်စ္စစ္ဆိုတာဘာလဲလို့............?????
Sunday, December 28, 2008
What is real love ? ? ?
Posted by မခ်စ္ရ at 5:03 PM 5 comments
Labels: အခ်စ္စစ္ဆိုတာ...?
Thursday, December 25, 2008
Merry X'mas & happy new year
No matter what the season
Where we go or what we do
Anytime and all the time
I'm more in love with you
And so it's only natural
Now that christmas time is here
To wish you all that's happiest
Today & always ...,Dear
Merry X'mas & happy new year
မခ်စ္ရ
Posted by မခ်စ္ရ at 1:16 AM 1 comments
Labels: ၾကိဳက္မိေသာကဗ်ာ
Sunday, December 21, 2008
လုပ္စားၾကည့္ေနာ္
ပါ၀င္ေသာ...
၁.ေခါက္ဆဲြေၿခာက္
၂.မုန္လာဥနီ
ေခါက္ဆဲြၾကြပ္ေၾကာ္
ေခါက္ဆဲြေျခာက္ကိုဆီဆူဆူထဲထည့္ပြေအာင္ေၾကာ္ပါ။
ျပီးလွ်င္ေခါက္ဆဲြေျခာက္ေၾကာ္ေပၚသို့ခ်က္ျပီးသားေကာ္ရည္ေလာင္းထည့္၍အဆင္သင့္စားသံုးႏိုင္ပါၿပီရွင္။
ကၽြန္မရဲ့အၾကိဳက္ဆံုးအစားအစာကိုသူမ်ားေတြလည္းလုပ္စားႏိုင္ေအာင္ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္ေနာ္။
မခ်စ္ရ
Posted by မခ်စ္ရ at 12:02 AM 6 comments
Labels: မုန္႔လုပ္နည္း
Wednesday, December 17, 2008
ကၽြန္မခ်စ္ေသာဖိနပ္မ်ား(ဖိနပ္ခ်စ္သူ)
ဒီေန႔ဘာေရးရမွန္းမသိဘူး သူမ်ားေတြခ်စ္စရာဖိနပ္ေလးေတြတင္တာျမင္လို႔
ဖိနပ္အရမ္းၾကိဳက္တဲ့ကၽြန္မလည္းဖိနပ္ေလးေတြတင္လိုက္တယ္ေနာ္.
Posted by မခ်စ္ရ at 11:44 PM 6 comments
Labels: ကၽြန္မႏွင့္အေၾကာင္းအရာ
Tuesday, December 9, 2008
ေအာင္ျမင္ျခင္းရဲ့ေနာက္ဆံုး
အနားမွာရိွတဲ့ဖံုးကိုေကာက္ကိုင္လိုက္ေတာ့ေတာင္ၾကီးကကၽြန္မသူငယ္ခ်င္း
သူ႔ကိုကၽြန္မကအရူးမလို႔ေခၚတယ္သူ႔ေယာက်ၤားနဲ႔ကေလးကို
သူ႔ေယာက်ာၤးကလည္းသေဘာေကာင္းေပလို႔ေပါ့မဟုတ္ရင္ေတာ့
ကၽြန္မကိုပဲဂရုစိုက္လြန္ေနတာကမေကာင္းဘူးေပါ့ .....
အခုေတာ့သူ႔ဖံုးျဖစ္ေနေတာ့ကၽြန္မအတြက္ကမထူးဆန္းေပါင္..
အဲထူးဆန္းတာကေတာ့သတင္းထူးပဲသူ႔ဆီကသတိရလို႔ဆက္တာ
ထူးထူးျခားျခားၾကားလိုက္ရတဲ့သီတင္းကေတာ့သူ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့
အဆိုေတာ္ေကာင္မေလးႏွင္းဧကရီဆံုးသြားျပီတဲ့ကၽြန္မနဲ႔ႏွင္းဧကရီကေတာ့
အဲဒီေကာင္မေလးကအဆိုေလာကမွာသိပ္ေအာင္ျမင္ခ်င္ခဲ့တာ
သူ့ေအာင္ျမင္မွဳေတြအတြက္လည္းသူ႔မွာအရမ္းကိုၾကိဳးစားခဲ့ရတယ္ေလ
သူကေအာင္ျမင္ခ်င္ေတာ့ေတာၾကိဳက္သီခ်င္းလည္းဆိုခဲ့တယ္
အခုေခတ္အၾကိဳက္လည္းဆိုတယ္စီးရီး၂ေခြထြက္ၿပီးၿပီေလအခုေတာ့သူလိုခ်င္တဲ့
ကၽြန္မရဲ့အကို၀မ္းကဲြတစ္ေယာက္ဆိုလည္းသူအရမ္းေအာင္ျမင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာမွ
ေသဆံုးသြားခဲ့တယ္ေလ။သူလိုခ်င္တဲ့ေအာင္ျမင္မွဳကိုရေတာ့ရပါရဲ႕
ဒါေပမယ့္သူသိပ္ၾကာၾကာမခံစားႏိုင္ခဲ့လိုက္ဘူးေပါ့။
ၾကိဳးစားရတာေတာ့ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအရာရာကိုစေတးျပီးမွေအာင္ျမင္တဲ့အခ်ိန္မွာ
ေသျခင္းတရားနဲ႔ေတြ႔ရင္ေရာေသျခင္းတရားကိုရက္စက္တယ္လို႔ေျပာၾကဦးမွာလား
အမွန္ေတာ့လည္းကိုယ့္ကံၾကမၼာကိုကမခံစားထိုက္လို႔ပါ။
လူတိုင္းကေတာ့ေအာင္ျမင္မွဳကိုမက္ေမာၾကတာပဲ(ကၽြန္မအပါအ၀င္ေပါ့) တကယ္တမ္းေတာ့ဒါေတြဟာတခဏသာခံစားခြင့္ေလးပါပဲ၊
ကံတရားကမေကာင္းရင္ေတာ့ခံစားခြင့္ေတာင္ရလိုက္မွာမဟုတ္ဘူးေလ။
ေအာင္ျမင္မွဳေနာက္ကိုအရမ္းလိုက္ျပီးကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ခြင့္ေတြဆံုးရံွဳးရတဲ့
ေပ်ာ္ရႊင္ျငိမ္းခ်မ္းစြာနဲ႔ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့သူနဲ႔အျဖဴစင္ဆံုးရိုးသားစြာ
မခ်စ္ရ
Posted by မခ်စ္ရ at 12:56 AM 7 comments
Labels: ၀မ္းနည္းျခင္း
Monday, December 8, 2008
ဒီဇင္ဘာရဲ့အလြမ္းမ်ား
့အိမ္မွာကပ္တယ္ကိုမရိွပါဘူး။
ဘယ္လိုမွအခြင့္အေရးမေပးခဲ့ျပန္ဘူးသူေျပာခဲ့သလိုပဲေလ
ကၽြန္မတို႔ရဲ့ျပန္ဆံုႏိုင္မယ့္ကံကိုယံုၾကည္ရေတာ့မွာေပါ့...ေနာ္
မခ်စ္ရ
Posted by မခ်စ္ရ at 1:39 AM 2 comments
Labels: ခံစားခ်က္
Friday, November 28, 2008
ကၽြန္မ မုန္းေသာ
"သမီး ေဆးေသာက္ေတာ့"ဆိုတဲ့အသံကိုၾကားရစျမဲပင္။
ဒါေပမယ့္ကၽြန္မကလည္းေခါင္းမာသူပီပီဟုတ္ကဲ့ပါဆိုျပီးမေသာက္ျဖစ္သည္ကမ်ားသည္။
တခါတရံဆိုအိပ္ခါနီးမွေသာက္မယ္ဗိုက္တင္းလို့ဟုဆင္ေျခေပးေသးသည္။
အေမကေတာ့ေသာက္ျပီးျပီျပန္မေျဖမခ်င္းပြမ္ေနေလေတာ့သည္။
ကၽြန္မကလည္းကၽြန္မရဲ့အမုန္းဆံုးအရာကေဆးေတြေလဘယ္ေသာက္ခ်င္ပါ့မလဲ။
ဒီလိုနဲ့ပဲေသာက္ျဖစ္တဲ့ေန့ေတြရိွသလိုမေသာက္ျဖစ္တဲ့ေန့ေတြလည္းရိွတယ္ေလ။
အဲဒီေဆးလံုးေတြကိုျမိဳခ်ရမွာကိုကေတာ္ေတာ္ကိုစိတ္ပ်က္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ကိုျဖစ္ေနတယ္ေလ။
ေသာက္ရင္ေတာ့ခဏေလးပါပဲ၁စကၠန့္ေလာက္အခ်ိန္ေလးကိုပဲမေသာက္ခ်င္တာ။
အခုေတာ့ညတိုင္းလိုလိုပံုမွန္ေသာက္ျဖစ္ေနေတာ့တယ္။
အရင္ကေတာ့အေမဒီေလာက္သတိေပးေနတာေတာင္တစ္လစာေဆးေတြကိုႏွစ္လေလာက္ေသာက္ယူရတယ္။
အခုေတာ့ေဆးပံုမွန္ေသာက္ျဖစ္တာေတာင္အေမကမယံုေသးဘူးေလမေသာက္ဘူးပဲထင္ေနတုန္း။
အခုလိုျဖစ္လာတာကေတာ့ကၽြန္မသိပ္ကိုခင္ရတဲ့ေမာင္ေလးကအျမဲကၽြန္မကိုသတိေပးေနလို့ေပါ့။
သူ့လိုပဲသတိေပးၾကတဲ့သူေတြေတာ့ရိွပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ကၽြန္မအေမ့ကိုေျဖသလိုပဲျပီးစလြယ္ေျဖလိုက္တယ္။
ကၽြန္မေမာင္ေလးကေတာ့ကၽြန္မမေသာက္မခ်င္းကိုေစာင့္ေနေတာ့ေသာက္ျဖစ္တယ္။
တခါတေလသူနဲ့မေတြ့ျဖစ္တဲ့ေန့ေတြမွာေတာ့ကၽြန္မမေသာက္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။
အခုဆိုရင္ကၽြန္မရဲ့အမုန္းဆံုးေသာေဆးေတြကကၽြန္မအနားမွာျမဲရိွေနျပီေလ။
ေဆးဘူးေတြကိုအနားမွာယူထားရတယ္။
သူနဲ့onlineမွာေတြ့တိုင္းသူက"ေဆးေသာက္ေတာ့ေလအမ"ဆိုတဲ့အသံကိုအရင္ေပးေတာ့တာပဲ။
တစ္ခါဆိုသူမ်ားေျပာလို့ေသာက္လိုက္မိတာကိုအရင္ေသာက္ျပီးျပီဆိုလို့မေက်နပ္ဘူးေလ။
သူေျပာမွေသာက္ေစခ်င္တယ္။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေဆးေသာက္ဖို့သတိေပးတဲ့သူေတြရိွတဲ့အထဲမွာေတာ့
ေမာင္ေလးေျပာမွပဲေသာက္တတ္ေတာ့တဲ့အက်င့္ကပါေနျပီဆိုေတာ့ေမာင္ေလးလဲေက်နပ္မွာပါ။
မေက်နပ္သူေတြကေတာ့...............
မခ်စ္ရ
Posted by မခ်စ္ရ at 4:47 PM 5 comments
Labels: ကၽြန္မႏွင့္အေၾကာင္းအရာ
Saturday, November 22, 2008
ကၽြန္မ ႏွင့္ ေတာင္ၾကီးမ်က္လွည့္ပဲြ
ကၽြန္မႏွင့္ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းဓါတ္ပံုရိုက္ရန္ေတာင္ကုန္းေလးသို႔လာခဲ့ရာ
ဓါတ္ပံုရိုက္မယ့္ေနရာေလးမွာလူစည္ကားေနသျဖင့္ဘာမ်ားပါလဲဟု၀င္ေရာက္
တိုးေ၀ွ႔ၾကည့္လိုက္မိရာမ်က္လွည့္ျပေနသည္။
ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္း၀င္ေရာက္ၾကည့္ရွဳမိသည္။
ဒါေပမယ့္ကၽြန္မအေမေျပာခဲ့တဲ့စကားအတိုင္းပဲြအရွည့္ကၾကည့္ေနရင္
အေနာက္ကပိုက္ဆံအိတ္ကိုႏိွဳက္တတ္တာကိုသတိထားဆိုတဲ့အတိုင္း
ပိုက္ဆံအိတ္ကိုရင္၀ယ္ပိုက္ထားျပီးအရွည့္သို႔တိုးတိုးၾကည့္ခဲ့ရာ
အရွည့္ဆံုးသို႔ေရာက္မွန္းမသိေရာက္ခဲ့မိေတာ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ကၽြန္မဘုရားစာကိုလည္းစိတ္ကေနရြတ္တယ္
ပိုက္ဆံအိတ္ကိုလည္း ေသခ်ာပိုက္ထားတယ္။
မ်က္လွည့္၀ိုင္းကလူရိွမယ္ဆိုရင္အေယာက္၃၀,၄၀ ေလာက္ပဲရိွမယ္။
အဲဒီမ်က္လွည့္ဆရာျပတာကေတာ့သံပံုးအခံြဟိုဘက္ဒီဘက္အေပါက္နဲ့ဟာကိုေျမၾကီးမွာေထာင္ထားတယ္ အဲဒီအထဲမွာေတာ့ပရိတ္သတ္ထဲကေနကြမ္းယာေတာင္းျပီးကြမ္းတ၀က္ကိုသံပံုးအေပါက္နဲ႔အုပ္ထားလိုက္တယ္။ အဲဒီအထဲကေနအခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွသံပံုးကိုဖယ္လိုက္ေတာ့လိပ္၁ေကာင္ထြက္လာတယ္။
သူျပတာကေတာ္ေတာ္ရွင္းပါတယ္။အဲဒီပဲြအျပီးမွာေဆးေရာင္းတယ္အဲဒါကေတာ့ ကံေကာင္းတယ္လက္ပြင့္တယ္ဘာညာေပါ့ေလ။
ကၽြန္မႏွင့္သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ဘုရားမွတပါးဘာမွမယံုတဲ့သူေတြဆိုေတာ့သူေပးတာကိုလည္းမယူဘူး
ယံုလည္းမယံုၾကည္ဘူးေလ။တခ်ိဳ ့ခရစ္ယာန္ေတြလည္းမယူၾကဘူး။
အားလံုးအျပီးအျပန္မွာေတာ့ကၽြန္မကမ်က္လွည့္ဆရာကိုေနပူၾကီးထဲအလကားလာျပရတဲ့အတြက္ သနားစိတ္ႏွင့္သူငယ္ခ်င္းဆီမွႏွစ္ရာေတာင္းလိုက္တယ္။သူ႔ဆီမွာမရိွဟုရွာၾကံျပီးမွေျပာေသာအခါ
အလြန္တရာမွတိက်ေသာကၽြန္မခုနကလၻက္ရည္ဆိုင္မွာ ၇၅၀ ျပန္အမ္းတာကိုပိုက္ဆံမ်ားညစ္ပတ္ေန၍
ကၽြန္မမကိုင္ခ်င္သျဖင့္သူ႔ကိုသိမ္းခိုင္းလိုက္တယ္သူလည္းသိမ္းလိုက္တာေသခ်ာပါတယ္။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့လၻက္ရည္ဆိုင္ကအျပန္မွာဘာက်န္ခဲ့လဲဆိုျပီးေတာ့
စားပဲြကိုျပန္ျပန္ၾကည့္တတ္တဲ့ အေမသင္ေပးထားတဲ့အက်င့္ကရိွေနတယ္ေလ။
ျပီးေတာ့ ၁၀၀၀တန္တရြက္ကေတာ့ကၽြန္မပိုက္ဆံအိတ္အေသးေလးထဲကို
ေသခ်ာျပန္ထည့္ျပီးဇစ္ပိတ္ထားတယ္။ အဲဒါကိုမွလြယ္တဲ့အိတ္ထဲထပ္ထည့္လိုက္တယ္။
က်န္တဲ့ပိုက္ဆံေတြကေတာ့ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းရဲ့ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲထည့္ထားတယ္။
အခုမရိွေတာ့တာက ၁၇၅၀ တိတိ ပဲ။ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ေတာ္ေတာ္ေခါင္းစားသြားတယ္။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့အရွင္းၾကီးပဲေလကၽြန္မေလာက္တိက်တဲ့သူဆီကမွခါးပိုက္ႏွိဳက္တယ္ဆိုလည္း
တျခားကၽြန္မအိတ္ထဲမွာအဖိုးတန္တာေတြပါေသးတယ္။
အိတ္အေသးထဲမွာထည့္ထားတာမဟုတ္ပဲလြယ္လြယ္ကူကူယူလို့ရတယ္။
အဲဒါေတြမေပ်ာက္ပဲပိုက္ဆံအိတ္ကိုပိုက္ထားတာဘယ္လိုမွႏွဳိက္လို႔မရႏိုင္တဲ့ေနရာကအရာမရြင္းပဲ၁၀၀၀ပဲေပ်ာက္သြားခဲ့တာကိုကၽြန္မေတာ္ေတာ္အံ့အားသင့္ထူးဆန္းေနမိတယ္။
သူငယ္ခ်င္းေဘာင္းဘီအိတ္ကပိုက္ဆံေတြက်ေတာ့လံုး၀မေပ်ာက္ခဲ့ဘူး။
၇၅၀ ပဲေပ်ာက္တယ္မ်က္လွည့္ပညာလား၊ေအာက္လမ္းပညာလားေတာ့ကၽြန္မမသိဘူး
ဒါေပမယ့္ေသခ်ာတာကေတာ့ခါးပိုက္ႏိွဳက္ခံထိတာမဟုတ္ပဲကိုရွင္းရွင္းၾကီးေပ်ာက္သြားခဲ့တဲ့အတြက္အခုထိကို
ကၽြန္မအဖို႔အံ့ၾသစြာနဲ႔မေက်နပ္ႏိုင္ေသးတဲ့ေတာင္ၾကီးမွမ်က္လွည့္ပဲြပါပဲ။
မခ်စ္ရ
Posted by မခ်စ္ရ at 9:42 PM 4 comments
Labels: ကၽြန္မႏွင့္အေၾကာင္းအရာ
Monday, October 13, 2008
စိတ္ေျဖဘုရား
ကၽြန္မတြင္ခင္မင္ဖို႔ေကာင္းေသာေယာက်ၤားေလးသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရိွပါတယ္။
ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ ကၽြန္မကဘယ္သူ႔ကိုမွအေလ်ွာ့ေပးေလ့မရိွလ႔ိုေပါ့
သူကကၽြန္မထက္အမ်ားၾကီးငယ္တယ္။ကၽြန္မႏွင့္သူအျပင္သြားရင္
သူကအေရွ့ဆိုကၽြန္မကအေနာက္ေရြးခ်ယ္တဲ့လမ္းတိုင္းကဆန္႔က်င္ဘက္
ကၽြန္မကအစားေကာင္းရင္ျပီးေရာလူမ်ားလည္းဆိုင္ထိုင္တယ္။
သူကေတာ့လူမ်ားတဲ့ဆိုိုင္ဆိုလံုး၀မထိုင္ခ်င္ဘူးေလ။
အစားေကာင္းတဲ့ဆိုင္တိုင္းကေတာ့လူမ်ားမွာေပါ့..မဟုတ္ဘူးလား၊
ဒါေပမယ့္ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းေလးမို႔လို႔ကၽြန္မလုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။
ေဘးလူေတြကေတာ့တမ်ိဳးထင္ခ်င္ထင္မယ္ဒါေပမယ့္တကယ္ကိုသူငယ္ခ်င္းပါပဲ
ကၽြန္မရည္းစားရိွတုန္းကဆိုသူနဲ႔ခ်ိန္းထားတာတိုက္ေနရင္သူ႔ကိုပဲဦးစားေပးတယ္
ေခါင္းေလွ်ာ္ျပီးခါစေတြ႔တယ္ဆိုရင္ေမႊးလားလို႔ဆံပင္ေတြကိုနမ္းၾကည့္ခိုင္းတယ္
သူကၽြန္မလက္က္ိုကိုင္ၿပီးဆိုင္ထဲ၀င္တတ္တယ္။
တခါတေလကားေမာင္းေနရင္းနဲ႔လည္းကၽြန္မလက္ကိုကိုင္ထားတတ္တယ္။
ဒါေပမယ့္ကၽြန္မရင္မခုန္သလိုသူလည္းရင္မခုန္ပါဘူး။
ေၾသာ္သူ႔တူမေလးကလည္းကၽြန္မတို႔နဲ႔အတူဘယ္သြားသြားလိုက္တတ္တယ္
တေန႔ေတာ့ထံုးဆံအတိုင္းေတြ႔ရင္ရန္ျဖစ္ေပါ့ ၊ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့
ကၽြန္မကေရႊတိဂံုဘုရားသြားရေအာင္လို႔ေျပာတယ္ေလ....
သူကလည္းထံုးဆံအတိုင္းလူမ်ားတယ္ေနပူတယ္ဆိုၿပီးမပို႔ဘူးေပါ့
ကၽြန္မကလည္းသူ႔ကိုလုပ္ေနက်အတိုင္းစိတ္တိုစိတ္ေကာက္ေတာ့တာေပါ့
ဒါနဲ႔သူကဘုရားတစ္ဆူျဖစ္ရင္ျပီးေရာမဟုတ္လားငါနင့္ကိုအရမ္းေအးခ်မ္းတဲ့
ဘုရားလိုက္ပို႔ေပးမယ္လို႔ေျပာပါတယ္ဒါနဲ႔ပဲကၽြန္မလက္ခံလိုက္တယ္ဆိုပါေတာ့
တကယ္ပါသူေျပာသလိုပဲဘုရား၀န္းကသိပ္မက်ယ္ေပမယ့္
အရမ္းကိုေအးခ်မ္းစိတ္ၿငိမ္တဲ့ပုရ၀ဏ္ေလးေပါ့။
ဆည္းလည္းသံေလးေတြကလည္းသာယာလြန္းစိတ္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းလြန္းလို ့
အရမ္းကုိေအးခ်မ္းစိတ္ၾကည္လင္သြားလို႔သူငယ္ခ်င္းေလးက
ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာမိပါတယ္။ကၽြန္မကစကပ္ေလးေတြ၀တ္တတ္ေတာ့
ေရႊတိဂံုဘုရားကိုသြားလ်ွင္္ေသခ်ာအရွည္၀တ္သြားမွျဖစ္မွာဆိုေတာ့
သိပ္မေရာက္ျဖစ္ဖူးေလ။အဲလိုသိပ္မေရာက္ျဖစ္တာကလည္း
သူငယ္ခ်င္းေလးပို႔ေပးတဲ့ဘုရားေရာက္ၿပီးကတည္းကေပါ့။
ဒါေပမယ့္ကၽြန္မေမြးေန႔တုိင္းေတာ့မနက္ေစာေစာေရႊတိဂံုကိုတက္ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီဘုရားကတစ္ေယာက္တည္းသြားလည္းအဆင္ေျပတယ္ေလ။
လာတဲ့လူသိပ္မရိွဘူး၊ကၽြန္မစိတ္ညစ္တို္င္းေပါ့..ဥပမာ..
အေမနဲ႔စကားမ်ားတာတို႔၊အမတို႔နဲ႔သိပ္ဆင္မေျပတာတို႔
ကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္္းအဲဒီဘုရားမွာသြားထိုင္ျပီးဘုရားကိုေငးၾကည့္ၿပီး
စိတ္ပူေလာင္သမွ်ကိုစိတ္ေအးခ်မ္းေအာင္ေျဖသိမ့္တတ္ပါတယ္။
ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ပန္းျခံေတြအပန္းေျဖစခန္းေတြထက္ကိုသြားခ်င္စရာ
ဘုရားၾကီးကို ၁၂၁၀ခုႏွစ္ပုဂံမင္းတည္ထားကိုးကြယ္ခဲ့ပါတယ္။
ဘုရားၾကီးရဲ့ဘြဲ႕ေတာ္မွာမဟာဓမၼရံသီအိမ္ေတာ္ရာေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီးျဖစ္ပါတယ္။
တည္ေနရာမွာၿမိဳ႕မေက်ာင္းလမ္း၊ဒဂံုၿမိဳ႕နယ္၊ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ျဖစ္ပါတယ္။
ဘုရားပုရဏ္ကသိပ္ေတာ့မက်ယ္လွပါဘူး။
ဘုရားၾကီးကိုေဒါင့္တေနရာကေနထိုင္ၾကည့္ေနရတာကို
ကၽြန္မအတြက္ပူပင္ေသာကေတြအကုန္ လံုးကိုၿငိမ္းေစႏိုင္ပါတယ္။
ဒီဘုရားၾကီးမွာထူးထူးျခားျခားဘီလူးပန္းဆဲြေတြကိုလည္းေတြ ့ရတယ္ေလ။
အဲဒီဘီဘူးပံုပန္းဆဲြေတြကိုေတာ့ကၽြန္မစိတ္၀င္စားစြာၾကည့္ေနၾကေပါ့။
သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေနတို႔လိုိုအခါၾကီးရက္ၾကီးဆိုရင္ေရႊတိဂံုဘုရားမွာ
လူေတြအရမ္းမ်ားလို႔မသြားျဖစ္ပဲဒီဘုရားၾကီးဆီပဲဆီမီးသြားပူေဇာ္ျဖစ္တယ္
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့အဲဒီဘုရားၾကီးကကၽြန္မအတြက္ေတာ့စိတ္ညစ္မွဳေတြ
ေျဖေဖ်ာက္ေပးႏိုင္စြမ္းတဲ့ေနရာေလးတေနရာမို႔လို႔
စိတ္ေျဖဘုရား လို ့ကိုယ့္ဟာကိုနာမည္ေပးထားလိုက္ပါေတာ့တယ္။
မခ်စ္ရ
Posted by မခ်စ္ရ at 12:44 AM 0 comments
Labels: ဘုရားဖူးမယ္
Sunday, October 12, 2008
လူ လူ ခ်င္းတူပါလွ်က္
လူခ်င္းတူပါလ်ွက္တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးအက်ိဳးေပးထူးျခားပံုကိုျမင္ရသျဖင့္ေလ်ွာက္ထားရာ ဘုရားရွင္ေျဖေတာ္မူပံုတစ္ဆယ့္ေလးခ်က္မွႏွစ္ခ်က္ကိုေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။
(၁)ဤေလာက၌အခ်ိဳ့ေသာမိန္းမေယာက်ၤားတို ့သည္စြန့္ၾကဲေပးကမ္းလွဴဒါန္းျခင္းမရိွ၊
၀န္တိုျခင္းတရားအလြန္ၾကီး၏။ထိုသူမ်ိဳးေသလ်ွင္ငရဲသို ့က်တတ္၏။
ငရဲမက်ဘဲလူ ့ျပည္ကိုေရာက္လ်ွင္ဥစၥာမဲ့မဲြဆင္းရဲရေလ၏။
(၂)ထိုကဲ့သို ့၀န္တိုျခင္းတရားမရိွဘဲစြန္ ့ၾကဲေပးကမ္းလွဴဒါန္းေလ့ရိွေသာသူသည္ ေသလ်ွင္နတ္ျပည္သို့ေရာက္ရ၏။နတ္ျပည္သို ့မေရာက္ဘဲလူ ့ျပည္သို့ေရာက္ရလ်ွင္လည္းဥစၥာျပည့္စံုကံုလံုၾကြယ္၀ရေပသည္။
ဘယ္သူမျပဳမိမိမွဳဟူေသာစကားႏွင့္အညီေရွးေရွးကျပဳခဲ့ေသာအမွဳ(ကံ)
အားေလွ်ာ္စြာေကာင္းၾကိဳးႏွင့္မေကာင္းၾကိဳးကိုရၾကေလသည္။
PS..ဗုဒၶဘာသာေကာင္းတစ္ေယာက္စာအုပ္မွေကာက္ႏွုတ္ထားပါသည္။
Posted by မခ်စ္ရ at 2:36 PM 0 comments
Labels: ဗုဒၶဘာသာေကာင္းတစ္ေယာက္
ပါဏာတိပါတကံ
သီဟိုဠ္ကၽြန္းတြင္ စူဠစကၠန ႏွင့္ မဟာစကၠန ဟူ၍ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ရိွ၏။
သူတို ့၏ မိခင္ ေရာဂါေ၀ဒနာစဲြကပ္ရာ ေဆးဆရာ ျဖစ္သူကလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ယုန္သားကိုစားရလွ်င္ ေဒနာေပ်ာက္ကင္းမည္ဟုဓာတ္စာေပးေသာေၾကာင့္အစ္ကိုကညီအားယုန္ဖမ္း၍ယူေစရန္ ေစခိုင္းလိုက္၏။
ညီငယ္သည္ေတာသိုသြား၍ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ျပီးဖမ္းယူရာယုန္တစ္ေကာင္သည္
ေထာင္ေခ်ာက္တြင္မိလ်က္ေၾကာက္လန့္တၾကားေအာ္ျမည္ေနေသာ
ျဖစ္အင္ကိုျမင္ေသာအခါ စိတ္တြင္ကိုယ္ခ်င္းစာတရားျဖစ္ပြားေလ၏။
ငါ့မိခင္ အသက္ရွင္ေရးအတြက္ဤယုန္သူငယ္ေလးေသရရွာေတာ့မည္။
ငါ၏မိခင္ေရာဂါေပ်ာက္၊မေပ်ာက္ကိုကားတပ္အပ္ေသခ်ာမသိရ။
ယုန္သည္ကားသူ၏အေဖာ္မ်ားႏွင့္ကဲြ၍ေသရရွာေတာ့မည္ကံတရားအတိုင္းရိွပါေစ
ဟု သနားၾကင္နာစိတ္ျဖင့္ယုန္ကေလးကိုေထာင္ေခ်ာက္မွလြွတ္လိုက္ေလ၏။
အိမ္သို့ျပန္လာေသာအခါအစ္ကိုျဖစ္သူကဆီး၍ေမးသည္တြင္သနား၍
ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ျဖင့္ လြွတ္ေပးလိုက္ေၾကာင္းေျပာရာမိခင္အရင္းထက္တိရစၧာန္ကိုသနားစရာ
လိုေသးလား ဟုၾကိမ္းေမာင္းဆူပူျခင္းခံရေလသည္။ ညီငယ္ျဖစ္သူသည္မိခင္၏အနီးသို ့သြား၍ေျခဆုပ္လက္နယ္ျပဳလ်ွက္ ငါသည္သိတတ္ေသာအရြယ္မွစ၍သူတပါးအသက္ကိုမသတ္ဖူး၊ ဤမွန္ေသာသစၥာစကားေၾကာင့္ ငါ့မိခင္၏ေရာဂါေ၀ဒနာသည္ေပ်ာက္ကင္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ ဟုသစၥာျပဳေလသည္။
ထိုအခ်ိန္မွစ၍မိခင္သည္ေ၀ဒနာမွလံုး၀ေပ်ာက္ကင္း၍ခ်မ္းသာျခင္းသို့ေရာက္ခဲ့ရေလ၏။
PS..ဗုဒၶဘာသာေကာင္းတစ္ေယာက္စာအုပ္မွေကာက္ႏွဳတ္ခ်က္
Posted by မခ်စ္ရ at 12:29 AM 0 comments
Labels: ဗုဒၶဘာသာေကာင္းတစ္ေယာက္
Friday, October 10, 2008
ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး
(၁)ေပးကမ္းစြန္ ့ၾကဲျခင္း
(၂)ခ်စ္ဖြယ္ေသာစကားကိုဆိုျခင္း
(၃)အက်ိဳးစီးပြားကိုက်င့္ေဆာင္ျခင္း
(၄)မိမိႏွင့္ထပ္တူညီမွ်ဆက္ဆံျခင္း
(၅)မခြ်တ္မယြင္းေျပာဆိုေပးကမ္းျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္းျပဳစုအပ္ကုန္၏။
PS..ဗုဒၶဘာသာေကာင္းတစ္ေယာက္စာအုပ္မွေကာက္ႏွုတ္ခ်က္ျဖစ္ပါသည္။
Posted by မခ်စ္ရ at 10:34 PM 0 comments
Labels: ဗုဒၶဘာသာေကာင္းတစ္ေယာက္