သီဟိုဠ္ကၽြန္းတြင္ စူဠစကၠန ႏွင့္ မဟာစကၠန ဟူ၍ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ရိွ၏။
သူတို ့၏ မိခင္ ေရာဂါေ၀ဒနာစဲြကပ္ရာ ေဆးဆရာ ျဖစ္သူကလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ယုန္သားကိုစားရလွ်င္ ေဒနာေပ်ာက္ကင္းမည္ဟုဓာတ္စာေပးေသာေၾကာင့္အစ္ကိုကညီအားယုန္ဖမ္း၍ယူေစရန္ ေစခိုင္းလိုက္၏။
ညီငယ္သည္ေတာသိုသြား၍ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ျပီးဖမ္းယူရာယုန္တစ္ေကာင္သည္
ေထာင္ေခ်ာက္တြင္မိလ်က္ေၾကာက္လန့္တၾကားေအာ္ျမည္ေနေသာ
ျဖစ္အင္ကိုျမင္ေသာအခါ စိတ္တြင္ကိုယ္ခ်င္းစာတရားျဖစ္ပြားေလ၏။
ငါ့မိခင္ အသက္ရွင္ေရးအတြက္ဤယုန္သူငယ္ေလးေသရရွာေတာ့မည္။
ငါ၏မိခင္ေရာဂါေပ်ာက္၊မေပ်ာက္ကိုကားတပ္အပ္ေသခ်ာမသိရ။
ယုန္သည္ကားသူ၏အေဖာ္မ်ားႏွင့္ကဲြ၍ေသရရွာေတာ့မည္ကံတရားအတိုင္းရိွပါေစ
ဟု သနားၾကင္နာစိတ္ျဖင့္ယုန္ကေလးကိုေထာင္ေခ်ာက္မွလြွတ္လိုက္ေလ၏။
အိမ္သို့ျပန္လာေသာအခါအစ္ကိုျဖစ္သူကဆီး၍ေမးသည္တြင္သနား၍
ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ျဖင့္ လြွတ္ေပးလိုက္ေၾကာင္းေျပာရာမိခင္အရင္းထက္တိရစၧာန္ကိုသနားစရာ
လိုေသးလား ဟုၾကိမ္းေမာင္းဆူပူျခင္းခံရေလသည္။ ညီငယ္ျဖစ္သူသည္မိခင္၏အနီးသို ့သြား၍ေျခဆုပ္လက္နယ္ျပဳလ်ွက္ ငါသည္သိတတ္ေသာအရြယ္မွစ၍သူတပါးအသက္ကိုမသတ္ဖူး၊ ဤမွန္ေသာသစၥာစကားေၾကာင့္ ငါ့မိခင္၏ေရာဂါေ၀ဒနာသည္ေပ်ာက္ကင္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ ဟုသစၥာျပဳေလသည္။
ထိုအခ်ိန္မွစ၍မိခင္သည္ေ၀ဒနာမွလံုး၀ေပ်ာက္ကင္း၍ခ်မ္းသာျခင္းသို့ေရာက္ခဲ့ရေလ၏။
PS..ဗုဒၶဘာသာေကာင္းတစ္ေယာက္စာအုပ္မွေကာက္ႏွဳတ္ခ်က္
မျှော်လင့်ခြင်း မနက်ဖြန်
17 hours ago
0 comments:
Post a Comment