အခ်စ္စစ္ဆိုတာဘာလဲလို့............?????

အခ်စ္စစ္ဆိုတာဘာလဲလို့............?????
Posted by မခ်စ္ရ at 5:03 PM 5 comments
Labels: အခ်စ္စစ္ဆိုတာ...?
No matter what the season
Where we go or what we do
Anytime and all the time
I'm more in love with you
And so it's only natural
Now that christmas time is here
To wish you all that's happiest
Today & always ...,Dear
Merry X'mas & happy new year
Posted by မခ်စ္ရ at 1:16 AM 1 comments
Labels: ၾကိဳက္မိေသာကဗ်ာ
ပါ၀င္ေသာ...
၁.ေခါက္ဆဲြေၿခာက္
၂.မုန္လာဥနီ
ေခါက္ဆဲြၾကြပ္ေၾကာ္
ေခါက္ဆဲြေျခာက္ကိုဆီဆူဆူထဲထည့္ပြေအာင္ေၾကာ္ပါ။
ျပီးလွ်င္ေခါက္ဆဲြေျခာက္ေၾကာ္ေပၚသို့ခ်က္ျပီးသားေကာ္ရည္ေလာင္းထည့္၍အဆင္သင့္စားသံုးႏိုင္ပါၿပီရွင္။
ကၽြန္မရဲ့အၾကိဳက္ဆံုးအစားအစာကိုသူမ်ားေတြလည္းလုပ္စားႏိုင္ေအာင္ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္ေနာ္။
မခ်စ္ရ
Posted by မခ်စ္ရ at 12:02 AM 6 comments
Labels: မုန္႔လုပ္နည္း
ဒီေန႔ဘာေရးရမွန္းမသိဘူး သူမ်ားေတြခ်စ္စရာဖိနပ္ေလးေတြတင္တာျမင္လို႔
ဖိနပ္အရမ္းၾကိဳက္တဲ့ကၽြန္မလည္းဖိနပ္ေလးေတြတင္လိုက္တယ္ေနာ္.
Posted by မခ်စ္ရ at 11:44 PM 6 comments
Labels: ကၽြန္မႏွင့္အေၾကာင္းအရာ
Posted by မခ်စ္ရ at 12:56 AM 7 comments
Labels: ၀မ္းနည္းျခင္း
Posted by မခ်စ္ရ at 1:39 AM 2 comments
Labels: ခံစားခ်က္
Posted by မခ်စ္ရ at 4:47 PM 5 comments
Labels: ကၽြန္မႏွင့္အေၾကာင္းအရာ
ကၽြန္မႏွင့္ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းဓါတ္ပံုရိုက္ရန္ေတာင္ကုန္းေလးသို႔လာခဲ့ရာ
ဓါတ္ပံုရိုက္မယ့္ေနရာေလးမွာလူစည္ကားေနသျဖင့္ဘာမ်ားပါလဲဟု၀င္ေရာက္
တိုးေ၀ွ႔ၾကည့္လိုက္မိရာမ်က္လွည့္ျပေနသည္။
ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္း၀င္ေရာက္ၾကည့္ရွဳမိသည္။
ဒါေပမယ့္ကၽြန္မအေမေျပာခဲ့တဲ့စကားအတိုင္းပဲြအရွည့္ကၾကည့္ေနရင္
အေနာက္ကပိုက္ဆံအိတ္ကိုႏိွဳက္တတ္တာကိုသတိထားဆိုတဲ့အတိုင္း
ပိုက္ဆံအိတ္ကိုရင္၀ယ္ပိုက္ထားျပီးအရွည့္သို႔တိုးတိုးၾကည့္ခဲ့ရာ
အရွည့္ဆံုးသို႔ေရာက္မွန္းမသိေရာက္ခဲ့မိေတာ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ကၽြန္မဘုရားစာကိုလည္းစိတ္ကေနရြတ္တယ္
ပိုက္ဆံအိတ္ကိုလည္း ေသခ်ာပိုက္ထားတယ္။
မ်က္လွည့္၀ိုင္းကလူရိွမယ္ဆိုရင္အေယာက္၃၀,၄၀ ေလာက္ပဲရိွမယ္။
အဲဒီမ်က္လွည့္ဆရာျပတာကေတာ့သံပံုးအခံြဟိုဘက္ဒီဘက္အေပါက္နဲ့ဟာကိုေျမၾကီးမွာေထာင္ထားတယ္ အဲဒီအထဲမွာေတာ့ပရိတ္သတ္ထဲကေနကြမ္းယာေတာင္းျပီးကြမ္းတ၀က္ကိုသံပံုးအေပါက္နဲ႔အုပ္ထားလိုက္တယ္။ အဲဒီအထဲကေနအခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွသံပံုးကိုဖယ္လိုက္ေတာ့လိပ္၁ေကာင္ထြက္လာတယ္။
သူျပတာကေတာ္ေတာ္ရွင္းပါတယ္။အဲဒီပဲြအျပီးမွာေဆးေရာင္းတယ္အဲဒါကေတာ့ ကံေကာင္းတယ္လက္ပြင့္တယ္ဘာညာေပါ့ေလ။
ကၽြန္မႏွင့္သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ဘုရားမွတပါးဘာမွမယံုတဲ့သူေတြဆိုေတာ့သူေပးတာကိုလည္းမယူဘူး
ယံုလည္းမယံုၾကည္ဘူးေလ။တခ်ိဳ ့ခရစ္ယာန္ေတြလည္းမယူၾကဘူး။
အားလံုးအျပီးအျပန္မွာေတာ့ကၽြန္မကမ်က္လွည့္ဆရာကိုေနပူၾကီးထဲအလကားလာျပရတဲ့အတြက္ သနားစိတ္ႏွင့္သူငယ္ခ်င္းဆီမွႏွစ္ရာေတာင္းလိုက္တယ္။သူ႔ဆီမွာမရိွဟုရွာၾကံျပီးမွေျပာေသာအခါ
အလြန္တရာမွတိက်ေသာကၽြန္မခုနကလၻက္ရည္ဆိုင္မွာ ၇၅၀ ျပန္အမ္းတာကိုပိုက္ဆံမ်ားညစ္ပတ္ေန၍
ကၽြန္မမကိုင္ခ်င္သျဖင့္သူ႔ကိုသိမ္းခိုင္းလိုက္တယ္သူလည္းသိမ္းလိုက္တာေသခ်ာပါတယ္။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့လၻက္ရည္ဆိုင္ကအျပန္မွာဘာက်န္ခဲ့လဲဆိုျပီးေတာ့
စားပဲြကိုျပန္ျပန္ၾကည့္တတ္တဲ့ အေမသင္ေပးထားတဲ့အက်င့္ကရိွေနတယ္ေလ။
ျပီးေတာ့ ၁၀၀၀တန္တရြက္ကေတာ့ကၽြန္မပိုက္ဆံအိတ္အေသးေလးထဲကို
ေသခ်ာျပန္ထည့္ျပီးဇစ္ပိတ္ထားတယ္။ အဲဒါကိုမွလြယ္တဲ့အိတ္ထဲထပ္ထည့္လိုက္တယ္။
က်န္တဲ့ပိုက္ဆံေတြကေတာ့ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းရဲ့ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲထည့္ထားတယ္။
အခုမရိွေတာ့တာက ၁၇၅၀ တိတိ ပဲ။ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ေတာ္ေတာ္ေခါင္းစားသြားတယ္။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့အရွင္းၾကီးပဲေလကၽြန္မေလာက္တိက်တဲ့သူဆီကမွခါးပိုက္ႏွိဳက္တယ္ဆိုလည္း
တျခားကၽြန္မအိတ္ထဲမွာအဖိုးတန္တာေတြပါေသးတယ္။
အိတ္အေသးထဲမွာထည့္ထားတာမဟုတ္ပဲလြယ္လြယ္ကူကူယူလို့ရတယ္။
အဲဒါေတြမေပ်ာက္ပဲပိုက္ဆံအိတ္ကိုပိုက္ထားတာဘယ္လိုမွႏွဳိက္လို႔မရႏိုင္တဲ့ေနရာကအရာမရြင္းပဲ၁၀၀၀ပဲေပ်ာက္သြားခဲ့တာကိုကၽြန္မေတာ္ေတာ္အံ့အားသင့္ထူးဆန္းေနမိတယ္။
သူငယ္ခ်င္းေဘာင္းဘီအိတ္ကပိုက္ဆံေတြက်ေတာ့လံုး၀မေပ်ာက္ခဲ့ဘူး။
၇၅၀ ပဲေပ်ာက္တယ္မ်က္လွည့္ပညာလား၊ေအာက္လမ္းပညာလားေတာ့ကၽြန္မမသိဘူး
ဒါေပမယ့္ေသခ်ာတာကေတာ့ခါးပိုက္ႏိွဳက္ခံထိတာမဟုတ္ပဲကိုရွင္းရွင္းၾကီးေပ်ာက္သြားခဲ့တဲ့အတြက္အခုထိကို
ကၽြန္မအဖို႔အံ့ၾသစြာနဲ႔မေက်နပ္ႏိုင္ေသးတဲ့ေတာင္ၾကီးမွမ်က္လွည့္ပဲြပါပဲ။
မခ်စ္ရ
Posted by မခ်စ္ရ at 9:42 PM 4 comments
Labels: ကၽြန္မႏွင့္အေၾကာင္းအရာ
ဘုရားၾကီးကို ၁၂၁၀ခုႏွစ္ပုဂံမင္းတည္ထားကိုးကြယ္ခဲ့ပါတယ္။
ဘုရားၾကီးရဲ့ဘြဲ႕ေတာ္မွာမဟာဓမၼရံသီအိမ္ေတာ္ရာေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီးျဖစ္ပါတယ္။
တည္ေနရာမွာၿမိဳ႕မေက်ာင္းလမ္း၊ဒဂံုၿမိဳ႕နယ္၊ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ျဖစ္ပါတယ္။
ဘုရားပုရဏ္ကသိပ္ေတာ့မက်ယ္လွပါဘူး။
ဘုရားၾကီးကိုေဒါင့္တေနရာကေနထိုင္ၾကည့္ေနရတာကို
ကၽြန္မအတြက္ပူပင္ေသာကေတြအကုန္ လံုးကိုၿငိမ္းေစႏိုင္ပါတယ္။
ဒီဘုရားၾကီးမွာထူးထူးျခားျခားဘီလူးပန္းဆဲြေတြကိုလည္းေတြ ့ရတယ္ေလ။
အဲဒီဘီဘူးပံုပန္းဆဲြေတြကိုေတာ့ကၽြန္မစိတ္၀င္စားစြာၾကည့္ေနၾကေပါ့။
သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေနတို႔လိုိုအခါၾကီးရက္ၾကီးဆိုရင္ေရႊတိဂံုဘုရားမွာ
လူေတြအရမ္းမ်ားလို႔မသြားျဖစ္ပဲဒီဘုရားၾကီးဆီပဲဆီမီးသြားပူေဇာ္ျဖစ္တယ္
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့အဲဒီဘုရားၾကီးကကၽြန္မအတြက္ေတာ့စိတ္ညစ္မွဳေတြ
ေျဖေဖ်ာက္ေပးႏိုင္စြမ္းတဲ့ေနရာေလးတေနရာမို႔လို႔
စိတ္ေျဖဘုရား လို ့ကိုယ့္ဟာကိုနာမည္ေပးထားလိုက္ပါေတာ့တယ္။
Posted by မခ်စ္ရ at 12:44 AM 0 comments
Labels: ဘုရားဖူးမယ္
လူခ်င္းတူပါလ်ွက္တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးအက်ိဳးေပးထူးျခားပံုကိုျမင္ရသျဖင့္ေလ်ွာက္ထားရာ ဘုရားရွင္ေျဖေတာ္မူပံုတစ္ဆယ့္ေလးခ်က္မွႏွစ္ခ်က္ကိုေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။
(၁)ဤေလာက၌အခ်ိဳ့ေသာမိန္းမေယာက်ၤားတို ့သည္စြန့္ၾကဲေပးကမ္းလွဴဒါန္းျခင္းမရိွ၊
၀န္တိုျခင္းတရားအလြန္ၾကီး၏။ထိုသူမ်ိဳးေသလ်ွင္ငရဲသို ့က်တတ္၏။
ငရဲမက်ဘဲလူ ့ျပည္ကိုေရာက္လ်ွင္ဥစၥာမဲ့မဲြဆင္းရဲရေလ၏။
(၂)ထိုကဲ့သို ့၀န္တိုျခင္းတရားမရိွဘဲစြန္ ့ၾကဲေပးကမ္းလွဴဒါန္းေလ့ရိွေသာသူသည္ ေသလ်ွင္နတ္ျပည္သို့ေရာက္ရ၏။နတ္ျပည္သို ့မေရာက္ဘဲလူ ့ျပည္သို့ေရာက္ရလ်ွင္လည္းဥစၥာျပည့္စံုကံုလံုၾကြယ္၀ရေပသည္။
ဘယ္သူမျပဳမိမိမွဳဟူေသာစကားႏွင့္အညီေရွးေရွးကျပဳခဲ့ေသာအမွဳ(ကံ)
အားေလွ်ာ္စြာေကာင္းၾကိဳးႏွင့္မေကာင္းၾကိဳးကိုရၾကေလသည္။
PS..ဗုဒၶဘာသာေကာင္းတစ္ေယာက္စာအုပ္မွေကာက္ႏွုတ္ထားပါသည္။
Posted by မခ်စ္ရ at 2:36 PM 0 comments
Labels: ဗုဒၶဘာသာေကာင္းတစ္ေယာက္
သီဟိုဠ္ကၽြန္းတြင္ စူဠစကၠန ႏွင့္ မဟာစကၠန ဟူ၍ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ရိွ၏။
သူတို ့၏ မိခင္ ေရာဂါေ၀ဒနာစဲြကပ္ရာ ေဆးဆရာ ျဖစ္သူကလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ယုန္သားကိုစားရလွ်င္ ေဒနာေပ်ာက္ကင္းမည္ဟုဓာတ္စာေပးေသာေၾကာင့္အစ္ကိုကညီအားယုန္ဖမ္း၍ယူေစရန္ ေစခိုင္းလိုက္၏။
ညီငယ္သည္ေတာသိုသြား၍ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ျပီးဖမ္းယူရာယုန္တစ္ေကာင္သည္
ေထာင္ေခ်ာက္တြင္မိလ်က္ေၾကာက္လန့္တၾကားေအာ္ျမည္ေနေသာ
ျဖစ္အင္ကိုျမင္ေသာအခါ စိတ္တြင္ကိုယ္ခ်င္းစာတရားျဖစ္ပြားေလ၏။
ငါ့မိခင္ အသက္ရွင္ေရးအတြက္ဤယုန္သူငယ္ေလးေသရရွာေတာ့မည္။
ငါ၏မိခင္ေရာဂါေပ်ာက္၊မေပ်ာက္ကိုကားတပ္အပ္ေသခ်ာမသိရ။
ယုန္သည္ကားသူ၏အေဖာ္မ်ားႏွင့္ကဲြ၍ေသရရွာေတာ့မည္ကံတရားအတိုင္းရိွပါေစ
ဟု သနားၾကင္နာစိတ္ျဖင့္ယုန္ကေလးကိုေထာင္ေခ်ာက္မွလြွတ္လိုက္ေလ၏။
အိမ္သို့ျပန္လာေသာအခါအစ္ကိုျဖစ္သူကဆီး၍ေမးသည္တြင္သနား၍
ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ျဖင့္ လြွတ္ေပးလိုက္ေၾကာင္းေျပာရာမိခင္အရင္းထက္တိရစၧာန္ကိုသနားစရာ
လိုေသးလား ဟုၾကိမ္းေမာင္းဆူပူျခင္းခံရေလသည္။ ညီငယ္ျဖစ္သူသည္မိခင္၏အနီးသို ့သြား၍ေျခဆုပ္လက္နယ္ျပဳလ်ွက္ ငါသည္သိတတ္ေသာအရြယ္မွစ၍သူတပါးအသက္ကိုမသတ္ဖူး၊ ဤမွန္ေသာသစၥာစကားေၾကာင့္ ငါ့မိခင္၏ေရာဂါေ၀ဒနာသည္ေပ်ာက္ကင္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ ဟုသစၥာျပဳေလသည္။
ထိုအခ်ိန္မွစ၍မိခင္သည္ေ၀ဒနာမွလံုး၀ေပ်ာက္ကင္း၍ခ်မ္းသာျခင္းသို့ေရာက္ခဲ့ရေလ၏။
PS..ဗုဒၶဘာသာေကာင္းတစ္ေယာက္စာအုပ္မွေကာက္ႏွဳတ္ခ်က္
Posted by မခ်စ္ရ at 12:29 AM 0 comments
Labels: ဗုဒၶဘာသာေကာင္းတစ္ေယာက္
(၁)ေပးကမ္းစြန္ ့ၾကဲျခင္း
(၂)ခ်စ္ဖြယ္ေသာစကားကိုဆိုျခင္း
(၃)အက်ိဳးစီးပြားကိုက်င့္ေဆာင္ျခင္း
(၄)မိမိႏွင့္ထပ္တူညီမွ်ဆက္ဆံျခင္း
(၅)မခြ်တ္မယြင္းေျပာဆိုေပးကမ္းျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္းျပဳစုအပ္ကုန္၏။
PS..ဗုဒၶဘာသာေကာင္းတစ္ေယာက္စာအုပ္မွေကာက္ႏွုတ္ခ်က္ျဖစ္ပါသည္။
Posted by မခ်စ္ရ at 10:34 PM 0 comments
Labels: ဗုဒၶဘာသာေကာင္းတစ္ေယာက္
Get your own Digital Clock