ေတြ႔ဆံုပံုက

တစ္ခါမွအျပင္မွာမျမင္ဘူးတဲ့သူ႔ကိုသြားႀကိဳရေတာ့စိတ္ထဲမွာတစ္မ်ိဳးပဲ
သူနဲ႔ကၽြန္မကဓါတ္ပံုပဲျမင္ဘူးၾကတာအျပင္မွာေတြ႔ရင္ဘာေျပာရမွန္းလဲမသိ
အဲလိုမ်ိဳးကလဲမႀကိဳဘူးေတာ့ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ေပါ့
ဒါနဲ႔ပဲေလယာဥ္ကြင္းထဲကလူေတြတစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ထြက္လာလိုက္တာကုန္သေလာက္ျဖစ္သြားပါျပီ
ေနာက္ဆံုးေတာ့ကၽြန္မသံသယျဖစ္လာတယ္ဒီေလယာဥ္မွာပါမွပါပမလားလို႔ေပါ့
အင္း..မျဖစ္ေသးပါဘူးေလယာဥ္ေပၚပါလာတဲ့လူစာရင္းသြားၾကည့္ဦးမွပဲ ဆိုျပီး
သြားေမးၾကည့္လိုက္ေတာ့ နာမည္ဘယ္သူလဲေျပာပါတဲ့
အဲဒါမွဒုကၡနာမည္အျပည့္အစံုကလည္းမသိဘူးကၽြန္မကကၽြန္မနဲ႔သာရင္းရင္းႏီွးႏီွးစကားေျပာဘူးတာ
၁ႏွစ္ေလာက္ရိွေနၿပီးနာမည္ေတာင္အစအဆံုးေသခ်ာမေမးဘူး။

ဘာမွလည္းစပ္စပ္စုစုသိပ္မေမးျဖစ္ပါဘူး။
သူေျပာတာနားေထာင္တယ္ၿပီးေတာ့ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ေျပာတယ္ဒါပါပဲ
သူကလည္းစကားနည္းသူဆိုေတာ့ဘာမွလဲသိပ္မေျပာျဖစ္ဘူးေလ
သူလည္းကၽြန္မနာမည္အတိအက်ကိုမသိပါဘူးေနရပ္လိပ္စာအကုန္ေပါ့
သူလည္းမေမးဘူးကၽြန္မလည္းမေျပာဘူးအဲဒီလိုေယာက်ၤားျဖစ္ၿပီးမစပ္စုတတ္တဲ့သူေတြကိုပဲ
ကၽြန္မကလက္ခံစကားေျပာတယ္။ဒါနဲ႔ပဲေသခ်ာေတာ့သမီးမသိဘူး
ဒါေပမယ့္နာမည္အတိုေတာ့သိတယ္ဆိုၿပီးေျပာျပေတာ့သူတို႔ကရွာတာမေတြ႔ဘူးေျပာတယ္။
ဟာ..အဲဒါမွဒုကၡပါပဲေနာက္ဆံုးေတာ့မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး

နာမည္စာရင္းစာရြက္ခဏေလာက္သမီးရွာၾကည့္ပါရေစဆိုျပီး

ေတာင္းၾကည့္ေတာ့မွသူ႔နာမည္အရွည္ကိုေတြ႔ျပီးသိေတာ့တယ္။
အျမန္ႀကိဳတဲ့အေပါက္ကိုျပန္ေျပးရေတာ့တာေပါ့ အထဲကိုၾကည့္ေတာ့လူကကုန္ေနျပီ
ေနာက္ဆံုးထြက္လာေတာ့မွဓါတ္ပံုနဲ႔တူတဲ့သူ႔ကိုေတြ႔ရေတာ့တယ္
သူကေခြ်းသံရႊဲရဲႊနဲ႔ကျပာကရာထြက္လာရ၊ကၽြန္မကလည္းဟိုးဘက္ကေနဒီဘက္
ျပန္ေျပးလာရနဲ႔ရွဳပ္ေနတာပါပဲ။ေနာက္ကၽြန္မကသူ႔ကိုေတြ႔ေတာ့တိုင္နဲ႔ကြယ္ပုန္းလိုက္ေသးတယ္
သူမွတ္မိပါ့မလားလို႔ဒါေပမယ့္သူကမွတ္မိပါတယ္လွမ္းေတြ႔ၿပီးရီျပတယ္ေလ
သူလည္းကိစၥေလးေတြရိွေနတာနဲ႔အထဲမွာၾကာသြားတယ္လို႔ေျပာပါတယ္
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္းေတြ႔ဆံုၾကပံုမ်ားကျပာယာကိုခတ္လို႔........

မခ်စ္ရ